سراب

چنان غرق   دنیای بی خود شدم

به خود نامده  از خو  بی خود شدم

مرا سر به سودای او بود و بس

سویدای گیسوی او بود و بس

خیالم سلیمان و بلقیس یکدیگریم

دو روح گره خورده در پیکریم

 به هدد نشانی ز هم یافتیم

ز مرغان و موران زبان داشتیم

گمانم خیالم خطا بود و خواب

چه او در سرش فکر سودا سراب