رخ تبدار

«  روی آن شیشه تب دار تو را  « ها » کردم        

                اسم   زیبای   تو  را  با  نفسم  جا   کردم

شیشه  بدجور   دلش  ابری  و    بارانی    شد                 

                شیشه را یک شبه تبدیل به دریا کردم

با سرانگشت   کشیدم   به    دلش  عکس   تو  را            

                عکس زیبای تو را سیر   تماشا   کردم  »

به رخت خال کشیدم  به لبانت لبخند             

                  با  تو  سودای  سمرقند  و  بخارا   کردم

شبنم  آینه  از  گوشه  چشمت  غلتید                

                آب آتش  شد  و من سخت  مدارا  کردم

رخ تبدار  تو  در  هرم نگاهم گم شد                

                شیشه   پر  مه  شد  و  بس شکوه  و  نجوا   کردم

از غم  و  آه  دلم  ابر  دل  شیشه  شکافت       

                اشک جاری شد و من عقده زدل وا کردم